Kalendarz juliański

wprowadzony przez Juliusza Cezara w 45 r przed naszą erą.
Rok w kalendarzu juliańskim różnił się zasadniczo od kalendarzy, które go zastąpiły. Składał się z 12 miesięcy i 365 dni oraz dodatkowego dnia co 4 lata. Jego twórcą był Aristarchus.
Juliusz Cezar, który poradził się w doborze kalendarza astronoma Sosigenesa próbował poprzesuwać dni w roku 46 p.n.e. tak aby rok zaczynał się w dniu równonocy jesiennej lub wiosennej. Rzymski Senat upierał się jednak przy początku roku 1 stycznia, gdyż tego dnia tradycyjnie rozpoczynał obrady. Juliusz Cezar przystał na propozycję Senatu.

Co ciekawe, podobno luty pierwotnie w kalendarzu juliańskim miał 29 dni a w lata przestępne 30. Niektóre źródła twierdzą, że został skrócony przez następcę Juliusza Cezara - Augusta Cezara, który dodał jeden dzień w miesiącu sierpniu. ′Julius′ to angielski July, czyli lipiec, a ′Augustus′ to ′August′, czyli sierpień. Tym samym August Cezar nie chciał być gorszy od swojego poprzednika Juliusza Cezara i nie chciał mieć miesiąca o mniejszej ilości dni.

Kalendarze  juliańskie zaczęły obowiązywać pierwotnie w imperium rzymskim, następnie w innych krajach chrześcijańskich.
W końcu juliański kalendarz po reformach - stał się gregoriańskim.